Nie ma chyba osoby, która nie spotkałaby się z pokrzywą i
nie odczuła na własnej skórze nieprzyjemnych skutków bliższego z nią kontaku…
Pokrzywa zwyczajna, ze względu na obecność kłujaco-parzacych włosków na
liściach i łodygach nie jest darzona szczególną sympatią. Jednak jej
właściwości i szeroki zakres zastosowań niwelują nieprzyjemne skojarzenia.
Pokrzywa zwyczajna
jest rośliną leczniczą i kosmetyczną, a także jadalną i paszową. Ponadto
dostarcza włókien i barwnika.
Pokrzywa stosowana w fitoterapii jest
naturalnym środkiem wielowitaminowym. Stosowana pod postacią soku ze świeżych
liści lub naparu z wysuszonej rośliny, korzystnie wpływa na morfologię krwi,
działa przeciwkrwotocznie, pomaga przy oczyszczaniu organizmu z toksyn, wspomaga
pracę wątroby. Polecana jest także przy początkach cukrzycy. Działa łagodnie
moczopędnie. Napar z korzenia pokrzywy jest cenionym środkiem hamującym
przerost prostaty. Cennym produktem jest także ziołomiód pokrzywowy, który
polecany jest osobom osłabionym i cierpiącym na schorzenia nerek.
Pokrzywa jest także cennym surowcem
kosmetycznym. Z liści pokrzywy otrzymuje się chlorofil, stosowany w produkcji
kremów, maseczek i toników. Kosmetyki z pokrzywy wykorzystywane są one do
pielęgnacji skóry i włosów skłonnych do przetłuszczania się. Sok lub napar z
pokrzywy, stosowany jako płukanka do włosów, wzmacnia je, uelastycznia,
przeciwdziała ich wypadaniu i pomaga zwalczyć łupież.
Chlorofil
pozyskiwany z pokrzyw wykorzystywany jest jako zielony barwnik spożywczy,
natomiast młode pokrzywy stanowią także cenny składnik pokarmowy ze względu na
dużą zawartość soli mineralnych, witamin i białek.
Warto o tym pamiętać wczesną
wiosną, kiedy borykamy się z osłabieniem i awitaminozą. Natomiast jesienią i
zimą warto sięgnąć po suszoną pokrzywę lub jej przetwory.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz