Lapacho, inaczej
Pau’d arco, to drzewo pochodzące z Ameryki Południowej. Osiąga wysokość do 30
metrów, a w okresie kwitnienia zachwyca różowymi kwiatami. Kora pozyskiwana z krzewu lapacho ma wiele cennych
właściwości, które doceniali rdzenni mieszkańcy Ameryki Łacińskiej. Z tego względu
wywar z lapacho nazywany bywa herbatą Inków.
Jak wykazano w
badaniach, lapacho jest bogate w pierwiastki takie jak: żelazo, wapń, mangan i
magnez. Poprawia odporność organizmu oraz sprzyja wzrostowi ilości czerwonych krwinek.
Pomaga zwalczać pasożyty i usprawnia procesy trawienne. Ma właściwości antyoksydacyjne,
przeciwzapalne oraz detoksykacyjne. Jest wykorzystywane w leczeniu infekcji i
schorzeń wywoływanych przez wirusy, bakterie oraz grzyby. Cenione jest przede wszystkim
ze względu na skuteczność w walce z kandydozą, gronkowcami i Helicobacter
pylori.
Stosowanie
Lapacho można
spożywać jako samodzielną herbatkę ziołową (w postaci wywaru gotowanego przez ok.10min.)
lub dodatek do innych herbat, a także w postaci sproszkowanej w kapsułkach. Wywar
może być stosowany także zewnętrznie – jako tonik lub w postaci kąpieli,
polecany jest do skóry podrażnionej, ze stanami zapalnymi i zmianami
grzybiczymi.
Uwaga!
Mimo tak wielu właściwości,
stosowanie lapacho może mieć także skutki uboczne w postaci nudności i wymiotów,
które mogą towarzyszyć oczyszczaniu organizmu. Lapacho może także wydłużać czas
krzepnięcia krwi, dlatego nie należy stosować go razem z lekami
przeciwzakrzepowymi. Nie mogą go pić kobiety ciężarne, matki karmiące ani
dzieci do 3 roku życia.