czwartek, 27 lutego 2014

Lapacho – prozdrowotna herbata Inków


Lapacho

   Lapacho, inaczej Pau’d arco, to drzewo pochodzące z Ameryki Południowej. Osiąga wysokość do 30 metrów, a w okresie kwitnienia zachwyca różowymi kwiatami. Kora pozyskiwana z krzewu lapacho ma wiele cennych właściwości, które doceniali rdzenni mieszkańcy Ameryki Łacińskiej. Z tego względu wywar z lapacho nazywany bywa herbatą Inków.



   Jak wykazano w badaniach, lapacho jest bogate w pierwiastki takie jak: żelazo, wapń, mangan i magnez. Poprawia odporność organizmu oraz sprzyja wzrostowi ilości czerwonych krwinek. Pomaga zwalczać pasożyty i usprawnia procesy trawienne. Ma właściwości antyoksydacyjne, przeciwzapalne oraz detoksykacyjne. Jest wykorzystywane w leczeniu infekcji i schorzeń wywoływanych przez wirusy, bakterie oraz grzyby. Cenione jest przede wszystkim ze względu na skuteczność w walce z kandydozą, gronkowcami i Helicobacter pylori.

Stosowanie

  Lapacho można spożywać jako samodzielną herbatkę ziołową (w postaci wywaru gotowanego przez ok.10min.) lub dodatek do innych herbat, a także w postaci sproszkowanej w kapsułkach. Wywar może być stosowany także zewnętrznie – jako tonik lub w postaci kąpieli, polecany jest do skóry podrażnionej, ze stanami zapalnymi i zmianami grzybiczymi.

Uwaga!

   Mimo tak wielu właściwości, stosowanie lapacho może mieć także skutki uboczne w postaci nudności i wymiotów, które mogą towarzyszyć oczyszczaniu organizmu. Lapacho może także wydłużać czas krzepnięcia krwi, dlatego nie należy stosować go razem z lekami przeciwzakrzepowymi. Nie mogą go pić kobiety ciężarne, matki karmiące ani dzieci do 3 roku życia.




poniedziałek, 17 lutego 2014

Rokitnik - syberyjski ananas

Rokitnik

   Rokitnik zwyczajny to krzew lub niewielkie drzewo występujące w Europie i Azji. Nazywany bywa także rosyjskim (lub syberyjskim) ananasem. W Polsce naturalnie występuje u wybrzeży Bałtyku, jednak zdziczałe formy rosną również w Pieninach i w obrębie obszarów zurbanizowanych. Z uwagi na niezwykle efektowne pomarańczowe owoce i srebrzyste liście oraz niewielkie wymagania, często sadzony jest jako roślina ozdobna. 

 
   Rokitnik to jednak nie tylko efektowny krzew ogrodowy – jego owoce wykorzystywane są w przemyśle spożywczym i jako surowiec zielarski. Kryją w sobie bowiem ogromne bogactwo składników odżywczych. Owoce rokitnika są bogate w witaminy, zarówno te rozpuszczalne w wodzie, jak i rozpuszczalne w tłuszczach. Jest to możliwe dzięki temu, iż owoce zawierają nie tylko sok, ale i olej. Ponadto są źródłem antyoksydantów, nienasyconych kwasów tłuszczowych oraz makro i mikroelementów, m.in. manganu, żelaza, boru.
   Spożywanie świeżych owoców i ich przetworów wzmacnia siły obronne organizmu, poprawia krążenie i pracę serca, zapobiega miażdżycy, obniża poziom cholesterolu we krwi,
wspomaga trawienie i przemianę materii oraz leczenie chorób przewodu pokarmowego. Ze względu na zawartość antyoksydantów rokitnik opóźnia starzenie się komórek i zmniejsza ryzyko powstawania nowotworów. Rokitnik przeciwdziała także powstawaniu stanów zapalnych, dzięki czemu znalazł zastosowanie w leczeniu dolegliwości reumatycznych. Ponadto usprawnia pracę mózgu i układu nerwowego, wspomaga gojenie ran i odbudowę organizmu po chemioterapii i ciężkich chorobach, dodaje energii i witalności, działa przeciwdepresyjnie.

   W kosmetyce wykorzystywany jest sok oraz olej rokitnikowy. Rokitnik stosowany zewnętrznie działa regeneracyjnie i przeciwstarzeniowo na skórę, poprawia jej elastyczność oraz zapewnia naturalną ochronę przeciwsłoneczną. Preparaty z rokitnikiem znajdują też szerokie zastosowanie w leczeniu blizn, egzemy, trądziku różowatego, odleżyn, oparzeń i owrzodzeń.


poniedziałek, 10 lutego 2014

Błonnik witalny

Błonnik witalny - dla zdrowia jelit i nie tylko

   Błonnik pokarmowy, inaczej włókno pokarmowe, to złożona substancja pochodzenia roślinnego, która nie ulega trawieniu. Odgrywa on bardzo ważną rolę w prawidłowym funkcjonowaniu przewodu pokarmowego.
   Popularny ostatnio błonnik witalny to źródło wysokiej jakości błonnika, pochodzącego z dwóch roślin: babki jajowatej i babki płesznik.


  Babka jajowata dostarcza nasion, jednak częściej wykorzystywana jest sama łupina nasienna, bogata w śluzowaty błonnik pokarmowy, dzięki czemu skutecznie wspomaga metabolizm i pracę jelit. Łupina babki jajowatej posiada zdolność absorpcji toksyn w przewodzie pokarmowym, poprawia trawienie, wpływa pozytywnie na wzrost liczby dobrych bakterii w jelitach, oczyszcza je, łagodzi objawy biegunki i pomaga zwalczyć zaparcia. Ponadto wspomaga odchudzanie zmniejszając uczucie głodu.
   Regularne spożywanie łupiny babki jajowatej łagodnie obniża poposiłkowy wzrost poziomu glukozy oraz cholesterolu i trójglicerydów we krwi. Łupina babki jajowatej zalecana jest przy schorzeniach takich jak choroba wrzodowa, uporczywe biegunki, niestrawność, zespół jelita drażliwego, zaparcia, otyłość, hipercholesterolemia, hiperlipidemia, hiperglikemia, hemoroidy, polipy jelit, zgaga i nadmierny apetyt.



   Babka płesznik znalazła powszechne zastosowanie jako środek regulujący wypróżnianie. Zwiększa lepkość treści jelitowej, dlatego stosuje się ją w biegunkach, gdyż normalizuje czas przejścia mas kałowych przez jelita. Jej nasiona wykorzystywane jest także w leczeniu okresowych zaparć, oraz jako łagodny i  bezpieczny środek ułatwiający wypróżnianie dla kobiet w ciąży. Jako środek śluzowy i przeciwzapalny babkę płesznik podaje się w przebiegu choroby wrzodowej, w leczeniu podrażnień przewodu pokarmowego oraz w zespole jelita drażliwego. Polecana jest podczas przeprowadzania kuracji odchudzających, gdyż ogranicza wchłanianie tłuszczu, zmniejsza uczucie głodu oraz wpływa na przemianę materii. Stosuje się ją w chorobach przewodu pokarmowego oraz w celu obniżenia poziomu cholesterolu LDL, regulacji poziomu cukru we krwi u osób z cukrzycą typu 2.
   Zarówno łupina babki jajowatej jak i nasiona babki płesznik, dzięki swojemu oczyszczającemu działaniu na organizm, pomagają uporać się z problemami z cerą, Zewnętrznie bywają stosowane w stanach zapalnych, atopowym zapaleniu skóry, suchości skóry, trądziku różowatym i łuszczycy.






środa, 5 lutego 2014

Wegańska szarlotka z kaszy jaglanej


Wegańska szarlotka z kaszy jaglanej

Lekko, zdrowo i szybko. W sam raz na zimowy podwieczorek:)




Składniki:
  • 2szkl. kaszy jaglanej
  • 3-4 jabłka
  • cynamon
  • jagody goji
  • orzechy
  • margaryna/olej kokosowy
 
Wykonanie:

  • kaszę dokładnie płuczemy na sicie,następnie sparzamy przelewając gorącą wodą
  • gotujemy w podwójnej ilości wody, na małym ogniu, od czasu do czasu mieszając, aż do chwili, gdy kasza wchłonie wodę i będzie miękka
  • żaroodporne naczynie smarujemy tłuszczem i układamy warstwę kaszy, ugniatając ją
  • na warstwy kaszy układamy starte na tarce jabłka, posypujemy je cynamonem
  • układamy następną warstwę kaszy i jabłek
  • wierzchnią warstwę powinny stanowić jabłka, posypane cynamonem, jagodami goji, posiekanymi orzechami, na koniec można także posypać je ugotowaną kaszą, imitującą tradycyjną kruszonkę
  • całość przykrywamy i zapiekamy w piekarniku przez kilkanaście minut, do chwili uparowania jabłek
  • podajemy na ciepło






Smacznego:)

poniedziałek, 3 lutego 2014

Zielona kawa - zdrowa alternatywa espresso


Zielona kawa

   Zielona kawa nie jest nową odmianą kawy. To nie do końca dojrzałe ziarna, które nie zostały poddane procesowi palenia. Dzięki temu zachowują one wiele właściwości, których nie znajdziemy w filiżance tradycyjnego espresso.

   Zielona kawa ma inny smak i zapach niż tradycyjny napar z palonych ziaren. Jest łagodniejsza, bardziej kwaskowata, również jej kolor jest jaśniejszy. Przypomina mocny napar z zielonej herbaty, jednak zawiera taką samą ilość kofeiny, co palone ziarno, zachowuje więc swoje pobudzające działanie.

Właściwości zielonej kawy

   Ziarna zielonej kawy zawierają znaczące ilości kwasu chlorogenowego, który jest naturalnym antyoksydantem, spowalniającym procesy starzenia się organizmu i rozwój komórek rakowych. Napar z zielonej kawy ma także właściwości przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybicze. Ponadto kwas chlorogenowy obniża wchłanianie cukrów w przewodzie pokarmowym, co ma szczególne znaczenie dla osób odchudzających się i diabetyków. Jak wykazują niektóre badania, w połączeniu z kofeiną, kwas ten wspomaga redukcję tkanki tłuszczowej. W naparze z zielonej kawy znajduje się także kwas kawowy, o właściwościach przeciwzapalnych, żółciopędnych i przeciwmiażdżycowych.

   Napój kawowy przygotowuje się podobnie jak zieloną herbatę - zmielone ziarna zalewamy gorącą, ale nie wrzącą wodą, by nie zniszczyć jej prozdrowotnych właściwości. Zielona kawa dostępna jest w postaci całych lub mielonych ziaren przeznaczonych do parzenia, kapsułek lub suplementów zawierających jej ekstrakty.
   Warto pamiętać o tym, że zielona kawa to wciąż kawa i zawiera kofeinę, dlatego też, mimo jej cennych właściwości, nie należy spożywać jej w nadmiarze (2-3 filiżanki dziennie).